MP skończyły sie gorzej niz oczekiwałam. Opuściłam Oświęcim bez dorobku żadnej życiówy...nie powiem ze mnie to troszkę załamało ale trzeba podnieść glowe i nie dać sie porażką bo tylko one robia nas lepszymi.
Chociaż tyle ze spedzilam wspaniałe czas z przyjaciółmi i cała rodzina pływacka :). 
To mnie pocieszyło wystarczajaco. Niesamowite co moze zdziałać taka zmiana klimatu, jak człowiek odrazu podnosi sie na duchu i zmienia osobowość. Strasznie sie cieszę ze mogłam naładować te baterie...szkoda jednak ze po powrocie odrazu siadł akumulator :/. Choroba przez tydzien trzymała mnie daleko od wody. Myślałam że zeżre mnie poczucie winy i bezradność.
W końcu udało mi sie popływać w sobotę i chociaż było cieżko to było tez super <3. To chyba znaczy ze nadal kocham pływanie (mam taka nadzieje bo ostatnio mam czarne chmury w głowie).
W każdym razie cieszę sie ze znow plywam i ze za !5! dni bede w domu :D.
Reszta opowieści ze Stumilowego Lasu pózniej. Dobranoc :)
Nationals finished and they were worst than I excepted. I left Oświęcim without any Bp...it made me collapse bit I just can't give up after one defeat because each of them make me better.
However I spent really nice time with my friends and with swimming family :).
It made me fell better enought. It's amazing how change of the habitat can also change the persons behaviour. I let me charge my batteries but unfortunatelly stright when I came back I discharged them. I was disable to swim for week :/. I have been helplesness and guilt for all the time.
Well, finally I have swam for the first time and even if it was quite hard it was the best felling <3. That means that I still love swimming (I have a hope cos I had some bad thoughts).
However I keep swimming and and It's only !5! days left and I am in home :D!
Rest of the stories from the Hundred Acre Wood in the nearest future. Good night :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz